Kształcenie integracyjne polega na organizacji wspólnego kształcenia dzieci pełnosprawnych z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych (niepełnosprawnych ruchowo, niewidzących i niedowidzących, niesłyszących i słabosłyszących, upośledzonych umysłowo, z autyzmem, z niepełnosprawnością sprzężoną).

KORZYŚCI INTEGRACJI:

– brak podziału dzieci na pełnosprawne i niepełnosprawne,
– poczucie bezpieczeństwa dla każdego dziecka,
– dostrzeganie w każdym dziecku zdolności i rozwijanie ich,
– bliska współpraca z rodzicami,
– wiara w możliwości dziecka,
– rozwój tolerancji i akceptacji,
– wzajemna akceptacja,
– zanik niezdrowej rywalizacji,
– rozwój pozytywnych postawy i więzi psychospołeczne tj tolerancji, życzliwości, chęci niesienia pomocy, ufności, zaradności, wiary w to, że wszyscy ludzie mają takie same prawa,
– rozwój samodzielności dzieci,
– poszukiwanie nowych form i metod pracy,
– dostosowanie wymagań do indywidualnych możliwości dziecka,
– przezwyciężanie trudności,
– brak izolacji społecznej,
– radość „dawania”,
– przełamanie stereotypów dotyczących podejścia do kształcenia dziecka niepełnosprawnego.

INTEGRACJA W PRZEDSZKOLU

Dzieci niepełnosprawne

zyskują możliwość uczęszczania do zwykłego przedszkola, nawiązania przyjaźni ze sprawnymi rówieśnikami, zdobycia doświadczeń w naturalnym środowisku rówieśniczym, uczą się akceptować swoją inność i radzić sobie z trudnościami codziennego życia. Wspólne przebywanie ze sprawnymi rówieśnikami daje motywację do pokonywania barier.

Pełnosprawne dzieci

zyskują możliwość nauki i zabawy z niepełnosprawnymi rówieśnikami, uczą się akceptacji cudzej i własnej inności, wrażliwości, empatii, sposobów pomocy niepełnosprawnym i dostrzegania w niepełnosprawnych ich zalet i walorów. Uczą się od niepełnosprawnych kolegów wytrwałości, cierpliwości, szacunku do życia i poszanowania zdrowia.

Nauczyciele

wzbogacają swój warsztat szukając rozwiązań w pracy z dzieckiem niepełnosprawnym, zdobywają nowe doświadczenia, stają się wrażliwszymi, cierpliwszymi i bardziej wyrozumiałymi ludźmi.

Rodzice

dzieci zarówno jednych jak i drugich mają szansę poznania wzajemnie swoich problemów, radości i smutków. Zyskują większą wrażliwość na cudze potrzeby i akceptację cudzej inności.

ORGANIZACJA PRACY W GRUPACH INTEGRACYJNYCH:

W grupie integracyjnej realizowany jest taki sam program wychowania przedszkolnego, jak w każdej innej, równoległej grupie, realizuje się tu jednakową dla wszystkich przedszkoli podstawę programową wychowania przedszkolnego.

W przypadku dzieci niepełnosprawnych rozkład programu wychowania przedszkolnego jest odpowiednio przygotowany oraz na bieżąco modyfikowany. W ten sposób realizowane treści są dostosowane do indywidualnych potrzeb i możliwości dzieci niepełnosprawnych.

W grupie integracyjnej wszystkie dzieci uczestniczą w zajęciach opierając się na tej samej tematyce, ale w stopniu zależnym od własnych możliwości intelektualnych.

Liczba dzieci w grupie integracyjnej wynosi od 15 do 20, w tym do 5 dzieci z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego.

W grupie integracyjnej pracuje jednocześnie dwóch pedagogów – nauczyciel wychowania przedszkolnego i nauczyciel wychowania przedszkolnego ze specjalnym przygotowaniem pedagogicznym.

Dzieci z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego mają dodatkowe zajęcia specjalistyczne organizowane w ramach pomocy psychologiczno – pedagogicznej:

– zajęcia rewalidacyjne,
– zajęcia z zakresu terapii pedagogicznej,
– zajęcia ruchowe,
– zajęcia surdopedagogiczne,
– zajęcia terapeutyczne,
– zajęcia EEG Biofeedback,
– zajęcia logopedyczne.